مصاحبه با کیارش پویان به بهانه ساخت فیلم کوتاه "رستگاری"
انگیزه شما از ساخت فیلم چی بود؟
انگیزه من الزاما نشان دادن جامعه و یا جامعه جهانی رو به زوال، جامعه ای که درگیر فرهنگ رادیکال دیکتاتوری، استثمار تلویزیون، جامعه ای که سرتا سر اونو چیزی جز خشونت و خون فرا نگرفته، محیط زیست، سنت، نسلی که رو به انحطاط رفته و خسته از هر گونه ظلم ستم و شقاوت است.
ایده فیلم چطور به ذهنتون رسید؟
ایده فیلم تقریبا به سه سال پیش برمیگرده، رفتم سراغ کتاب نامه ای به فرزندی که هرگز زاده نشد از اوریانا فالاچی که خواستم با نماد هایی که توی فیلم میذارم یه ادای دین هم به این کتاب داشته باشم.
هدف شما از فیلمسازی در ایران به طور عمده چیه؟
من هدفم از فیلم سازی در ایران الزاما یک نگاه جامعه محور هستش بیشتر دوس دارم جامعه خودمو بیارم در قالب نمادهایی مثل خانه، زن، کودک، و بیشتر چارجوب های بسته ای که در جامعه پیرامونمون وجود داره و میبینیم.
موضوع فیلم چقدر دغدغه است و چرا این موضوع رو انتخاب کردید؟
زن در سینما همیشه دغدغه من بوده چون در سینما زن به نماد طلایه دار، راهبر، مردم و جامعه نشان داده میشه، باید قبول کرد که زن چه در قالب ماهیت خودش و چه به عنوان مادر همیشه آبستن حوادث و ساختن جامعه و نسل آینده ما است، و در نهایت بتونم با استفاده از نماد های سینمایی یک جامعه واقعی و دغدغه های مردم را به دور از هرگونه اغراق به تصویر بکشم.
چطور به این عوامل و کست رسیدید و معیارتون برای انتخاب چیست؟
با مشورت تهیه کننده و رزومه ای که دوستان داشتن به نتیجه رسیدیم. البته ناگفته نماند که بیشترین معیار برای من درک متقابل عوامل فیلم با من بود که بتونیم حرف همدیگه رو بفهمیم در نتیجه تونستیم به بهترین کیفیت برسیم.
مشکلاتی که در تولید و ساخت فیلم داشتید؟
خب مشکلاتی که در تولید داشتیم این بود که باید شب کار می بودیم که البته با روحیه خوب که عوامل پشت صحنه داشتن اصلا به چشم نمیومد.
از نکات مثبت و خاطرات خوب در ساخت،تولید،نوشتن متن، پیدا کردن عوامل یا هر موضوع دیگه ایی که امید بخش فیلمسازان هست برامون بگید؟
یکی از بهترین اتقاق هایی که برای من توی این فیلم افتاد این بود همه با هم همدل بودیم خیلی کمک کرد به ساخت این فیلم، ناگفته نماند این فیلم بسیار بسیار فیلم سختی بود از همه نظر طراحی صحنه فیلمبرداری صدابرداری اما باید گفت که تنها چیزی که مارو برای ادامه کار تشویق میکرد و همه در کنار هم بودیم این حس خیلی خوب که بین عوامل ایجاد شده بود البته این و من میگم شاید واقعا اینطور نبود.
در مورد تامین بودجه تولید فیلم و چالش هاش برامون بگید؟
متاسفانه باید گفت که برای فیلم کوتاه الزاما سرمایه گذار بسیار بسیار سخت تر پیدا میشه ولی این فیلم،پرهزینه کاملا شخصی بوده تامین بودجه شده.
انتظار و چشم اندازتون برای اثری که ساختید چیه؟
هر کارگردانی توقع داره برای اثر هنری خودش اتفاق خوبی بیوفته اما باید گفت که فیلم من یک بسیار نماد گرا و سخته و توقع این نیستش که همه مردم عام به اون چیزی که من فکر میکنم برسن، الزاما باید بگم که این فیلم یه جورایی دغدغه شخصی من بوده و خب فیلم سرشار از نماد ها و اطلاعاتی زیادی است که جامعه ما داره رخ میده، این فیلم بیشتر برای دوستانی که واقعا سینما رو دوس دارن و میفهمن خیلی میتونه جذاب باشه و حتما بهشون توصیه میشه.
نکته ی دیگری که خودتون میخواید در موردش صحبت کنید؟
خیلی از دوستان ایرادی که میگرفتن که این فیلم خیلی شخصی ساز است. باید در جواب بگم اگر دغدغه مشکلات جامعه من و مشکلات بانوان سرزمین من شخصی هستش چرا که نه بذارید بگن این فیلم شخصی و دغدغه خود کارگردان هستش.
فقط امیدوارم که این فیلم اون رسالتی که داره بتونه به نمایش بذاره
و در پایان این فیلم و تقدیم میکنم به تمام زنان و دختران سرزمینم و دنیا.