Schiaparelli از کالکشن اوت کوتور پاییز و زمستان ۲۰۲۲/۲۰۲۳ خودش رونمایی کرد.
تکان دهنده! دنیای سورئال السا شیاپارلی، نمایشگاهی که این هفته در موزه هنرهای تزئینی افتتاح میشود، شامل قطعاتی است که طراحان دیگر برای ادای احترام به نبوغ بنیانگذار خانه، از جمله ایو سن لوران، ژان پل گوتیه، آزالدین آلیا و کریستین خلق کردهاند. لاکروا. دانیل روزبری، مدیر هنری درخشان این خانه، برای مجموعه مد لباس شیاپارلی در این فصل، این ایده را «در گفتگو با افرادی که از او الهام گرفتهاند» اتخاذ کرد.
در اوایل امسال، رزبری با خود لاکروآ گفتوگوی حضوری داشت، «که واقعاً الهامبخش بود»، همانطور که رزبری در آخرین برنامهها در آستانه نمایشش گفت: «ما در مورد رنگ صحبت کردیم، درباره حجم صحبت کردیم. ما در مورد [شهر بومی لاکروآ] آرل صحبت کردیم و برای او به معنای گاوهای نر سیاه، اسب های سفید و طلای خورشید بود که مدام در گوشم زنگ می زد. این احتمالاً برای او یک گفتگوی گذرا بود، اما برای من احساس میکردم که کسی مرا کمی به دیوار چسبانده است و میخواهم مجموعهای بسازم که مرا به مد و مدی که عاشقش بودم برگرداند. دوره ای از مد که در نگاهی به گذشته، به نوعی بسیار ساده لوحانه به نظر می رسد.»
و بنابراین رزبری با سیلوئت پوف گیجآلود، شلوغیها و آستینهای ژیگوت، گلدوزیهای چیندار و کلاههای ماتادور شدید، سرخوشی اولین مجموعه کریستین لاکروا را در سال 1987 برانگیخت.
برای Roseberry، نوستالژی دهه 80 در هوا است - همانطور که او اشاره می کند، سرود 1985 کیت بوش Running Up That Hill، که زندگی جدیدی از طریق Stranger Things داده شد، در بالای بیلبورد جهانی 200 قرار داشت. همانطور که رزبری گفت: «به هر حال السا خودش لباس می پوشید» که به معنای خیاطی دقیق بود. نمونه آن لباس پالتویی بود که کارولین مورفی پوشیده بود با کشوهای ترومپ لوئیل برای جیب - جزییاتی که خود سالوادور دالی برای شیاپ طراحی کرد و اکنون قطعه ای که مستقیماً از باند فرودگاه به نمایشگاه موزه می رود - و آنچه رزبری توصیف کرد. به عنوان «این نوع لباس شبانه با هوشیاری بدنی حسی و وسواسی بدن، همه چیز در اطراف نیم تنه و کرست ساخته شده است».
این به معنای یقههای سرگیجهآور عصرگاهی بود که در جنوب ناف فرو میرفت، و بدنهای کنسولی، برخی از آنها در حجمهای ابری فوران میکردند که رزبری آنچنان امضای کار خود را در Schiaparelli ایجاد کرده بود، برخی دیگر آنقدر کوتاه بود که نشان میدادند که پوترینهای خوشگلی که توسط پت مکگراث بسته شده بود. با غبار نقره ای ماه برخی از نمایشهای گل جوانه زده با الهام از کتاب «اشتیاق برای گلها» اثر کارولین روم، طراح و تایوان جامعه، که نسخهای از آن روی میز قهوهخوری مادربزرگ رزبری زمانی که پسری تأثیرپذیر بود، نشسته بود. از نزدیک اینها پیروزی های قابل توجهی از گلدوزی بود - گل های آفتابگردان و گل رز و شاخه های اسطوخودوس که از ابریشم نقاشی شده و پولک دوزی شده با دست و حتی چرم بر روی پشت قاشق ها برای ایجاد گلبرگ ها ساخته شده بودند.
ادای احترام ظریفی به الهامات سوررئالیستی خود السا اسکیاپارلی وجود داشت، مانند یقه یک ژاکت مخملی مشکی که به صورت لا کوکتو بریده شده بود، و گلدوزیهای لزاژ پوستهدار که او به آن خوش میآمد. طرحهای دراماتیک مد به لطف یک جفت گوشواره که دستههای انگور طلایی را میچکید و به قدری سنگین بود که باید با یک بند موی تیارا محتاطانه محکم میشد، به دنیای کلاههای دیوانه شیاپ زنده شد. کبوترهای امیدوار صلح این مجموعه را به سال 2022 آوردند.
در همین حال، کلاه های لبه پهن باشکوه استیون جونز مملو از مزارع گندم بود که با بررسی دقیق معلوم شد با پرهای شترمرغ گلیسیرین شبیه سازی شده است. همانطور که خود رزبری وعده داده بود، همه اینها "ترکیبی بین چیزی بود که بسیار مدرن و سپس به شدت رمانتیک بود." مطمئناً مخاطب را در اوج قرار داد. "این شگفت انگیز نبود؟" تریل اما واتسون. "این به من زندگی داد!"