یادداشتی درباره فیلم کوتاه "اهلی"

نویسنده: مهسا علی نقیان

فیلم کوتاه "اهلی" به نویسندگی و کارگردانی محمدحسین کریمی روایت تکان دهنده­ای از فقر و بی عدالتی است. اهلی فیلمی ناتورالیستی است که در 26 دقیقه، داستان خود را که پر از مضامین اجتماعی است روایت می­کند. نویسنده در ابتدا شخصیت­ها را یکی یکی معرفی می­کند و خصوصیات رفتاری و سبک زندگیشان را به مخاطب می­شناساند. سپس گره زندگیشان را بزرگ و بزرگ­تر می­کند تا به فاجعه پایانی می­­رسد. کارگردان از پس تصویر کردن شخصیت­های خود برآمده است. شخصیت­هایی که رفتارها و عملکردشان حاصل فقر و جبری است که در آن گرفتارند.

هرمز و ماهی بدون آنکه بخواهند به فرزندانشان آسیب می­رسانند، یکی به خاطر شرایط اجتماعی (آبرو و حرف مردم) و وضعیت روانی (اعصاب ضعیف) و دیگری به خاطر آنکه فکر می­کند تنها راه رهایی دخترش ازدواج در نوجوانی است. برادر بزرگتر خانواده که بیشتر از بقیه هوشیار و دلسوز است، به خاطر همین فقر نمی­تواند از خانواده­اش محافظت کند و فرزندان کوچکتر هر دو قربانی این شرایط می­شوند.

این مضامین در کنار مفاهیمی چون عدم عدالت، قوانین غلط قضایی و اعتیاد در فیلم مطرح می­شود که شاید اشاره به همه این­ها در کنار هم در یک فیلم کوتاه نگنجد؛ با این حال عناصر مختلف فیلم از جمله کارگردانی، بازیگری، طراحی صحنه و .....به درستی عمل کرده­اند تا فیلم به کیفیت مطلوبی برسد.